Özlemek

Mesafeyle ilgili değildir, sevginizin kat sayısıyla alakalıdır aslında. Sürekli hissedersin, ama bazen sancısı öyle bir vurur ki. kıvranırsın. hiçbirşey yapmak istemezsin. Önünde bekleyen tüm işler gözünde büyür, gözlerin ağırlaşır, ruhun daralır, uzanıp uyumak istersin yatağa kavuşamazsın. yatağa kavuşursun uyuyamazsın.
 

Zordur, boktandır. Sarılmayı öpmeyi geçip ''uzaktan bir kere görsem yeter.''der bazen insan. Telefona olan mahkumiyet yüzünden tiksinir insan teknolojiden de, sevgisinden de.
Böyle ayrı gayrı mı geçecek zaman? Evet. beklemekle geçecek zaman, göremeden, sarılamadan, göz göze gelip kopamadan, bakışamadan,öpemeden ve yapamadığınız bir sürü şeyin sadece özlemini çekerek geçecek zaman.
Ben kötü değilim, durum bu. Beklemek kolay mı sanki?

Sevgiliyi özlersiniz; çünkü o yanınızda yokken boş hissedersiniz; evet kalbiniz onun sevgi ve aşkıyla doludur; durup dinlenmeden aklınız neyle meşgul olursanız olsun onu düşünüyordur; ama... Şurada, yanınızda olsa; elinizi tutsa, sadece ona uzun uzun bakabilseniz bile yetmez mi size? Yeter, yetmeli aslında...

Fiziksel bir özlemin daha fazlasıdır sevgiliyi özlemek. İnsanın çok yoğun bir biçimde sevip, yokluğunda bile yanındaymış gibi hissetmesidir. Nereye baksanız onu görmek, her şeyi onunla ilişkilendirmektir...

Sevgiliyi özlemek güzeldir. Ağlatır, acıtır ama o'nu özlüyor olmak bile mutlu olmak için yeter zaten sana. Tedavisi olmayan bir hastalıktır.